Nu de Sint net het land uit is, en jij bewust of onbewust met de plannen voor de kerstviering bezig bent, is op 14 december de ‘Dag van de Vrachtwagenchauffeur’. Nu lijkt dit vooral op een feestje voor de branche, waarbij op de (stand)plaatsen werkgevers voor hun werknemers (chauffeurs) eens extra uitpakken. Alleen wil ik het graag wat breder trekken, zodat jij beter weet wat ik tegenkom in mijn dagelijkse werk om de producten die jij online bestelt of in de winkel koopt, op de gewenste plaats en tijd af te leveren.
Daarnaast is het werk in de logistiek en de chauffeur in het bijzonder naar mijn bescheiden mening een niet te vergeten onderwerp in kabinetsformatie. Er is namelijk nog een hoop te winnen in onze infrastructuur en bedenk: zonder logistiek krimpt de wereldeconomie tot minimale omvang en moeten jij en ik terug naar de tijd van de jagers en verzamelaars. Nu zei Cruyff al dat ieder nadeel heeft zijn voordeel. Dus terug naar de tijd van de jagers en verzamelaars levert op dat je meer inspanning moet leveren om je dagelijkse levensbehoeften te organiseren. Dat kost meer energie, dus je wordt gezonder en je gaat beter nadenken over wat je nu feitelijk echt nodig hebt. Om een idee te geven: suiker was tot de ontdekking van de suikerbiet in de 2e helft van de 19e eeuw een luxe product en inmiddels weten wij (en anders jij nu ook) dat dit verslavende goedje zorgt voor allerlei welvaartsziekten.
Ik zit momenteel 4 dagen per week op de weg in Nederland en zo af-en-toe België. Een leuk weetje daarbij is dat je in Nederland op de provinciale- als auto(snel)weg maximaal 80 km mag rijden en in België weer op de provinciale weg 60 km en op de auto(snel)weg 90 km. Waar is de EU als je het nodig hebt? Nu merk ik op de weg dat niet alleen het leven en ons geld aan inflatie onderhevig is, ook de hufterigheid in verkeer neemt groteske vormen aan. De infrastructuur en de ingezette verkeerstekens zijn daarbij ook de zuurstof voor dat vuur van de hufterigheid. De krimp van het aantal uren daglicht en de weersomstandigheden de afgelopen weken helpen zeker niet. Op de plekken waar verkeersstromen zich vlechten en ontvlechten, daagt de gemiddelde automobilist uit zich hufterig te gedragen.
Schijnbaar voelt die automobilist dat hij of zij ten koste van iedere andere weggebruiker eerder op zijn of haar bestemming moet zijn. Het wisselen van rijstroken frustreert dan de ruimte die ik aanhoud tot mijn voorganger en de gekozen passende cruise-controlsnelheid. Stel je voor dat je paar minuten eerder van huis had moeten gaan of een paar minuten later op je bestemming bent. Die zelfopgelegde stress is een andere voedingsbron voor de bepaalde welvaartziekten. Wat te doen? Allereerst moet de overheid en zijn (verkeers)beleidsbepalers op de drukke dagdelen een lagere maximumsnelheid instellen. Het knipperen van matrixborden met steeds wisselende snelheden werkt als een rode lap voor de verkeershufter onder ons. Die lap moet dus weg. In de wegenverkeerswet als de inrichting van de weg moet een weggebruiker eerder gedwongen worden een keuze te maken. Nu is het al zo dat als je op het weggedeelte rijdt met een pijl (vaak is dat weggedeelte ingericht met blokmarkering op het wegdek) je ook die rijstrook niet meer mag verlaten. Alle onnodige verkeersbewegingen op drukke delen van ons wegennet leiden tot rode achterlichten en door het vlindereffect is de opstopping geboren.
Een complementaire aanpak of eerder verzoek is gewoon gericht aan jou. Doe ff normaal, doe ff rustig, maak ff een paar minuten tijd om te bedenken hoe laat je weg wilt en hoe je wilt rijden en adem rustig als je aan het rijden bent. Begin daar eigenlijk gelijk mee of kies 14 december 2023 als de dag van je hergeboorte als weggebruiker. Kijk de krantenbezorger komt aan de deur om je prettige feestdagen en een gelukkig nieuwjaar te wensen. Jij kan mij dat wensen door je gedrag aan te passen en 14 december met #dvc2023 op je (favoriete) sociale platformen die hergeboorte te vieren met een selfie met opgestoken duim.
Fijne feestdagen en een hufterrijvrij 2024