Maak van Nederland nu een echt gaaf land

Op 24 en 25 juni 2025 is Nederland gastland voor de NAVO-top in het World Forum in Den Haag. Bewoners in de directe omgeving weten al langer en ondervinden inmiddels wat dat betekent voor hun dagelijks leven de komende maanden.

Zeg maar de rest van Nederland werd deze week opgeschrikt door de persconferentie van Rijkswaterstaat. De inhoud van die boodschap kun je teruglezen op de site van de Rijksoverheid – Weggebruikers tussen Amsterdam, Den Haag en Rotterdam moeten vanaf zondagmiddag 22 juni al rekening houden met de eerste hinder op de weg. Dat komt door de noodzakelijke voorbereidingen, zoals het plaatsen van afzettingen. Door (tijdelijke en gedeeltelijke) afsluitingen van (snel)wegen, op- en afritten en viaducten en tunnels op de wegen A5, A4, A44 en N44 is er vanaf dat moment tot en met donderdag 26 juni kans op ernstige hinder. Datzelfde geldt voor regionale en lokale wegen rondom en in Den Haag, Wassenaar, Katwijk, Noordwijk, Haarlemmermeer, Leiden en Rotterdam. Hulpdiensten (politie, ambulance en brandweer) krijgen voor spoedritten op lokale en regionale wegen waar ze de afgezette route kruisen vrije doorgang. Zo kunnen ze snel hun bestemming bereiken, ook als snelwegen zijn afgesloten.

In de bedrijfsapp van mijn werkgever Dobbe Transport postte een collega dan ook een vergelijkbaar bericht van de site van Omroep West. De dreiging van een weeklang verkeersinfarct in de Randstad is een realiteit die nu bij alle werkgevers, werknemers als vitale sectoren als ziekenhuizen, supermarkten etc de stress naar ongekende hoogte zal doen stijgen.

Mijn 1^e gedachte was daarom terugblikkend op een blog dat ik eerder schreef. Waarom grijpen docenten, zorgmedewerkers, vrachtwagenchauffeurs die week niet aan om in de Randstad het werk neer te leggen. Een moment om een krachtig signaal afgeven aan de samenleving dat een transitie naar meritocratische samenleving veel beter is. En tegelijkertijd dacht ik dat in dit tijdsgewricht waarin Trump, Poetin, Xi Jinping vechten om wie de grootste heeft, of ons kabinet die struikelend of rollebollend doolt van het ene naar de volgende kans op kabinetscrisis of – val, is het dan niet beter om toch iets anders te doen.

Jaren geleden maakte ik kennis met Berthold Gunster – de geestelijk vader van Omdenken. Op zijn site beschrijft hij – Omdenken is een manier van denken en doen, waarbij je kijkt naar de werkelijkheid zoals die is en onderzoekt wat je daarmee zou kunnen. Omdenken benadert een probleem als ruwe energie; frustratie die zijn vorm nog niet gevonden heeft. Je gebruikt de energie van het probleem voor iets nieuws.

Dus ik bedacht daarom het volgende: we doen Nederland vanaf zondag 22 juni tot en met vrijdag 27 juni op slot. En met op slot bedoel ik dat iedereen verplicht thuis is en blijft, winkels dicht zijn, geen openbaar vervoer, dat ziekenhuizen planbare zorg uitstellen en alleen voor acute zorg open zijn, dat het internet wordt afgesloten, dat vitale informatie alleen beschikbaar is via de enige radiozender Radio Oranje, etc…. We vragen in ieder geval Faber bij onze landsgrenzen bordjes te plaatsen met ‘Wegens oefening gesloten’.

Wat zal dit ons allemaal in mijn ogen opleveren:

• Ons leger krijgt gelijk de kans te testen of ze inderdaad in een paar dagen paraat zijn. Dat geeft ook gelijk duidelijkheid aan Poetin;
• Iedereen die een noodpakket heeft gekocht, kan gelijk testen of dat inderdaad werkt;
• Iedereen zonder noodpakket kan gelijk testen of met de aanwezige voorraden in huis het een weekje uit te houden is;
• In gezinnen wordt de beschikbare tijd gedeeld met gesprekken, spelletjes, samen dingen organiseren;
• Mensen zullen bij de buren langs gaan om te checken of alles goed gaat;
• Mensen gaan in straten en buurten bij elkaar komen, praten met elkaar, leren elkaar kennen;
• Enz…

En de optelsom van al die gevolgen leidt tot een opbrengst, waarbij de negatieve spiraal waarin onze samenleving door polarisatie in was of dreigde terecht te komen, wordt doorbroken, dat iedereen een soort van great reset van zijn telefoon heeft ervaren, en het allerbelangrijkste voor eenieder: het besef dat welzijn veel belangrijker is dan welvaart.