In mijn jeugd is de liefde voor snoeiharde gitaarmuziek gevormd. Met LP’s als Beton (verzamelaar met 25 jaren 70-80 hardrocknummers), Queen, Metal Loaf en Cheap Trick werd mijn jonge brein beïnvloed. Daarna ebde het een beetje weg en in 1987 liet een schoolmaatje Slayer horen.

Toen was ik verkocht en in rap tempo kwamen daar bands als Metallica, Megadeth, Iron Maiden en Anthrax bij. De honger en interesse groeide met o.a. bands vanuit Engeland als Napalm Death, Paradise Lost en Carcass, vanuit Florida Death, Morbid Angel, Obituary en Cannibal Corpse, het Braziliaanse Sepultura en het Zweedse Entombed. Bij luisteren van casettebandjes, LP’s en later CD’s bleef het niet, want je moet deze muziek gewoon live beleven. Dus kwamen er ook de 1e concerten van Metallica en Slayer in de Groenoordhal. En dan kom je er heel snel achter dat er ook heel veel kleine en grote zalen in Nederland zijn waar je trash-, deathmetal en grindcore live kunt horen en zien.

Door het bezoeken van veel concerten leer je ook heel veel mensen kennen uit je eigen stad en omgeving, die niet alleen fan zijn maar ook zelf muziek maken. Via Gijs raakte ik bevriend met Andy, Frank, Rogier en Mark van Creepmime. En dat was ten tijde van de release van hun 1e CD Shadows. Rondom een band is altijd wel werk en zodoende rolde ik daar langzaam in tot de uiteindelijke bijnaam Mr.Fix. Mijn hoogtepunten voor de band waren het optreden op Werfpop (1994), een optreden in de Hut van Ome Henne waar ik op donderdagavond werkte als Metal-DJ, Stonehenge (1996), de Generation X-treme tour (1996) en de Europese tour (1996) met o.a. Sinister voor de promotie van de 2e CD Chiaroscuro. Die Europese tour maakte ik helaas niet van dichtbij mee, omdat ik toen nog geen rijbewijs had.

112

De band stopte zo rond de geboorte van Jesper (1997). Met zijn geboorte en mijn maatschappelijke carrière nam de tijd en de interesse voor de muziek wat af. De bestaande collectie had ik, luisterde ik natuurlijk wel regelmatig en mondjesmaat kwamen er nieuwe bands of CD’s bij.

Jesper bleek op enig moment ook een voorliefde voor metal te hebben. Samen hebben wij inmiddels Metallica (2013 – België), I Chaos (2013), The Gathering (2013), Fortarock (2013 en 2014) Pinkpop 2014 (o.a. Metallica), Six Feet Under (2014), Fates Warning (2017), Obituary (2015/2018) , Into the Grave (2018), Megadeth (2018), Behemoth & At the Gates (2019), Metallica (2019) en At the Gates (2019) gezien. Jesper speelde drums en nu inmiddels al een aantal jaren basgitaar. Zijn leermeester was van Joost van der Graaf – beste NL-metalbassist – en inmiddels in dienst bij Pestilence.

Zelf spelen doe ik eigenlijk de laatste jaren pas heel intensief. In de jaren ’90 heeft Hugo (zwager van Charles) mijn de 1e stappen van het gitaarspel bijgebracht. Door een noodlottig noodweer in 2001 liep de kelder vol van het appartementencomplex met in de kelderbox mijn gitaarspullen. In 2012 kocht ik een akoestische gitaar en een klein jaartje later kwam daar een elektrische gitaar bij. Met You Tube, Songsterr, en tablatuur heb ik me zelf verder ontwikkeld en speelde ik 6 jaar in een bandje van mijn werk, The Certainties met als repertoire dansbare rocknummers. Thuis probeer ik nummers van Slayer, Metallica, Obituary, Paradise Lost, Death, etc te leren spelen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *